Padaczka jest jednym z najczęściej występujących zaburzeń neurologicznych, a jej charakterystycznym objawem są nawracające napady padaczkowe, które mogą mieć różny charakter i intensywność. Należy podkreślić, że napady padaczkowe są głównym objawem tej choroby, ale sama padaczka jest wynikiem nadaktywności elektrycznej w mózgu, co powoduje rozmaite objawy neurologiczne. Właściwa diagnostyka tej choroby jest kluczowa dla postawienia odpowiedniego rozpoznania, podjęcia skutecznego leczenia oraz uniknięcia ewentualnych powikłań.
Przyczyny padaczki
Padaczka może mieć wiele przyczyn, a wśród nich wymienia się:
- Predyspozycje genetyczne – istnieją rodziny, w których padaczka występuje częściej, co sugeruje możliwość uwarunkowań genetycznych.
- Uszkodzenia mózgu – padaczka może pojawić się w wyniku urazów głowy.
- Zaburzenia strukturalne mózgu – wszelkie zmiany w strukturze mózgu, takie jak guzy, blizny czy nieprawidłowości rozwojowe, mogą prowadzić do wystąpienia padaczki.
- Zaburzenia neurologiczne – niektóre wrodzone choroby, takie jak stwardnienie guzowate, mogą wywoływać napady padaczkowe.
Objawy padaczki
Objawy padaczki mogą się różnić w zależności od rodzaju napadu, który występuje. W klasycznym przypadku napadu toniczno-klonicznego, znanego jako napad grand mal, pojawiają się charakterystyczne objawy – utrata przytomności, sztywność ciała, a następnie drgawki, niebieskawe zabarwienie skóry, wydobywanie się piany z ust, przygryzienie języka, a czasami także niekontrolowane oddanie moczu. Napad ten trwa zazwyczaj kilka minut, a po jego zakończeniu pacjent może być osłabiony, zmęczony i odczuwać ból mięśniowy lub ból głowy. U niektórych osób przed wystąpieniem napadu może wystąpić tzw. aura, czyli subiektywne wrażenia takie jak lęk, odczuwany nieprzyjemny zapach czy smak, a także słyszenie muzyki.
Warto jednak zaznaczyć, że napady padaczkowe mogą mieć także nietypowy przebieg. Mogą występować napady miokloniczne, które obejmują drgawki kończyn górnych, rzadziej dolnych, bez utraty świadomości. Tego typu napady mogą prowadzić do upuszczenia przedmiotów lub upadków, szczególnie w wyniku bodźców świetlnych lub rano po obudzeniu. Część pacjentów może doświadczać napadów bez drgawek, które objawiają się jedynie utrudnieniem kontaktu z otoczeniem, co może przyjąć postać napadów nieświadomości lub częściowych napadów złożonych. Podczas takich napadów pacjent może wydawać się „nieobecny”, nie reagować na słowa i po kilku sekundach wrócić do wykonywanej wcześniej czynności. W przypadku napadu częściowego złożonego, pacjent przez kilka minut może mieć otwarte oczy i wykonywać automatyczne czynności, jak mlaskanie, skubanie ubrania czy rozpinanie guzików. Te różnorodne objawy mogą powodować trudności w prawidłowym rozpoznaniu padaczki.
Badania EEG w diagnostyce padaczki
Elektroencefalografia (EEG) jest jednym z najczęściej wykorzystywanych badań w przypadku podejrzenia padaczki. To badanie, które rejestruje elektryczną aktywność mózgu. Za pomocą elektrod na skórze głowy pacjenta rejestruje się fale mózgowe, co pozwala na wykrycie anomalii charakterystycznych dla padaczki, takich jak wyładowania epileptyczne. Badanie to jest nieinwazyjne, bezbolesne i daje cenne informacje o rodzaju napadów padaczkowych, co pomaga w dalszym planowaniu leczenia.
Rezonans magnetyczny głowy w diagnostyce padaczki
MRI głowy to zaawansowane badanie obrazowe, które pozwala dokładnie zobaczyć struktury mózgu. Dzięki temu możliwe jest wykrycie zmian, takich jak guzy, blizny, malformacje naczyniowe czy inne nieprawidłowości, które mogą powodować padaczkę. Badanie to jest szczególnie ważne, gdy podejrzewa się organiczne zmiany w mózgu, które mogą wymagać interwencji chirurgicznej.
Badanie MRI głowy jest bezpieczne i nieinwazyjne, polega na wykorzystaniu silnego pola magnetycznego oraz fal radiowych do tworzenia bardzo dokładnych obrazów mózgu. Dzięki tym obrazom lekarze mogą ocenić nie tylko struktury anatomiczne, ale także ewentualne zmiany patologiczne, które mogą być trudne do zidentyfikowania za pomocą innych metod diagnostycznych.
